Η δύναμη της προσφοράς. Γιατί νιώθουμε καλύτερα όταν δίνουμε.
Η βιολογία της γενναιοδωρίας
Η επιστήμη έχει δείξει ότι η προσφορά ενεργοποιεί τα ίδια κέντρα ανταμοιβής του εγκεφάλου που διεγείρονται όταν τρώμε, γελάμε ή ερωτευόμαστε. Κάθε φορά που βοηθάμε τον συνάνθρωπο, ο εγκέφαλος απελευθερώνει ενδορφίνες, σεροτονίνη και ντοπαμίνη, τις λεγόμενες “ορμόνες της ευτυχίας”.
Αυτό εξηγεί γιατί μετά από μια πράξη καλοσύνης νιώθουμε ηρεμία, πληρότητα και μια αδιόρατη αίσθηση χαράς. Δεν είναι απλώς ψυχολογικό, αλλά βιολογικό. Το σώμα και το μυαλό μας ανταποκρίνονται θετικά στη δοτικότητα, επιβραβεύοντάς μας για αυτήν.
Η ψυχολογία του “δίνω”
Η προσφορά, μικρή ή μεγάλη, δημιουργεί ένα αίσθημα σύνδεσης. Όταν δίνουμε, αισθανόμαστε ότι αποτελούμε μέρος ενός ευρύτερου συνόλου, ότι η παρουσία μας έχει αξία και νόημα. Σε έναν κόσμο που πολλές φορές προάγει τον ατομικισμό, η πράξη της προσφοράς μάς επαναφέρει στην ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης, την αλληλεγγύη.
Πολλοί ψυχολόγοι αναφέρουν ότι το να προσφέρεις ενισχύει την αυτοεκτίμηση και την αίσθηση σκοπού. Δεν είναι τυχαίο ότι σε δύσκολες περιόδους, άνθρωποι που ασχολούνται με εθελοντισμό εμφανίζουν χαμηλότερα ποσοστά άγχους και κατάθλιψης. Η προσφορά μάς δίνει την αίσθηση ότι, όσο μικροί κι αν νιώθουμε απέναντι στα μεγάλα προβλήματα του κόσμου, μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά.
Μορφές προσφοράς: περισσότερες απ’ όσες νομίζουμε
Όταν ακούμε τη λέξη “προσφορά”, το μυαλό μας πάει συνήθως στα χρήματα ή στα υλικά αγαθά. Όμως, οι πιο βαθιές μορφές προσφοράς δεν έχουν κόστος! Όπως για παράδειγμα:
- Να ακούσετε έναν άνθρωπο που χρειάζεται να μιλήσει.
- Να επισκεφθείτε έναν συγγενή ή έναν φίλο που ζει μόνος.
- Να χαρίσετε λίγο από τον χρόνο σας σε μια εθελοντική δράση.
- Να πείτε μια καλή κουβέντα, ένα “ευχαριστώ” ή ένα “το εκτιμώ”.
Μερικές φορές, αυτά τα μικρά είναι τα πιο μεγάλα. Ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, μια πράξη καλοσύνης που δεν θα μάθει ποτέ κανείς, έχουν τεράστια δύναμη. Είναι οι μικρές πράξεις που κάνουν τον κόσμο λίγο πιο ζεστό.
Η προσφορά ως αντίδοτο στην εποχή της ταχύτητας
Ζούμε σε μια εποχή που η καθημερινότητα τρέχει με ιλιγγιώδη ρυθμό. Οι περισσότεροι από εμάς παλεύουμε να προλάβουμε υποχρεώσεις, προθεσμίες, στόχους. Η προσφορά έρχεται σαν φρένο. Μας επιτρέπει να σταματήσουμε για λίγο, να κοιτάξουμε γύρω μας και να θυμηθούμε ότι δεν είμαστε μόνοι.
Όταν δίνουμε, αλλάζει η οπτική μας: από το “τι μου λείπει” περνάμε στο “τι μπορώ να προσφέρω”. Και αυτή η αλλαγή οπτικής είναι λυτρωτική. Μας γεμίζει ευγνωμοσύνη για όσα έχουμε και μας βοηθά να επαναπροσδιορίσουμε τι έχει πραγματικά αξία.
Προσφέρω για τους άλλους, αλλά και για εμένα
Η προσφορά δεν ωφελεί μόνο εκείνον που λαμβάνει, αλλά ωφελεί βαθιά κι εκείνον που δίνει. Δημιουργεί ψυχική ανθεκτικότητα, καλλιεργεί ενσυναίσθηση, μας κάνει πιο συνειδητοποιημένους ανθρώπους. Είναι μια πράξη αμφίδρομης ευτυχίας: όταν κάνουμε κάποιον άλλο να χαμογελάσει, νιώθουμε κι εμείς λίγο πιο ανάλαφροι, πιο πλήρεις.
Στην πραγματικότητα, η προσφορά δεν είναι μόνο πράξη καλοσύνης, αλλά μια πράξη βαθιάς αυτογνωσίας, που μας βοηθά να συνδεθούμε με το καλύτερο κομμάτι του εαυτού μας.
Οι γιορτές ας είναι μόνο η αρχή!
Τα Χριστούγεννα, και οι γιορτές γενικότερα, είναι μια περίοδος όπου η προσφορά ανθίζει. Κάθε χρόνο, βλέπουμε και συμμετέχουμε σε δράσεις αλληλεγγύης, συγκεντρώσεις τροφίμων, εράνους, και πολλά ακόμη. Όμως η πραγματική δύναμη της προσφοράς φαίνεται όταν αυτή συνεχίζεται και μετά τις γιορτές. Η καλοσύνη δεν έχει ημερομηνία λήξης. Αν η χαρά που νιώθουμε δίνοντας είναι γνήσια, τότε γιατί να την περιορίσουμε σε λίγες μέρες τον χρόνο;
Ας προσπαθήσουμε να προσφέρουμε συνεχώς, όταν και όσο μπορούμε. Ο πρώτος που θα μας ευγνωμονεί θα είναι ο ίδιος μας ο εαυτός!
Η αρθρογραφία του δικτύου Green Pharmacy αντλεί στοιχεία μόνο από έγκυρες πηγές και επίσημους φορείς. Η αρθρογραφία σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ιατρική διάγνωση και αγωγή.
Βρείτε τώρα δίπλα σας ένα φαρμακείο του Δικτύου Green Pharmacy εδώ!