Σε ποιες ομάδες εμφανίζεται πιο συχνά;

Οι ακτινικές υπερκερατώσεις αναπτύσσονται με αργό ρυθμό. Χρειάζονται χρόνια έκθεσης στον ήλιο για να εμφανιστούν, γεγονός που επεξηγείται από τον αθροιστικό χαρακτήρα των συνεπειών της υπεριώδους ακτινοβολίας.

Κάθε έκθεση στον ήλιο προστίθεται στη συνολική βλάβη που έχει υποστεί το δέρμα καθ’όλη τη ζωή ενός ατόμου. Έτσι, οι ακτινικές υπερκερατώσεις είναι πιο πιθανό να εντοπιστούν σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας (συνήθως μετά τα 40-50 έτη), χωρίς όμως αυτό να αποκλείει την εμφάνισή τους και σε μικρότερες ηλικίες (λόγω συστηματικής υπερέκθεσης στον ήλιο).

Πέρα από την ηλικία, μεγαλύτερες πιθανότητες εμφάνισης ακτινικών υπερκερατώσεων έχουν άτομα :

• με ανοιχτόχρωμους συνδυασμούς δέρματος και ματιών ή άτομα που γενικά δε μαυρίζουν εύκολα (φωτοευαίσθητο δέρμα)
• με ιστορικό ηλιακών εγκαυμάτων ή εμφάνισης φακίδων μετά την έκθεση στον ήλιο ή κάποιας μορφής καρκίνου του δέρματος
• που ζουν σε χώρες ζεστές και με μεγάλη ηλιοφάνεια, όπως οι χώρες κοντά στον Ισημερινό (προσοχή! η υπεριώδης ακτινοβολία διαπερνά τα σύννεφα και αντανακλάται μέσα από επιφάνειες πχ. το χιόνι το χειμώνα )
• που εκτίθενται στην ηλιακή ακτινοβολία σε εξωτερικούς χώρους για μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίς αντηλιακή προστασία (πχ. λόγω εργασίας)
• που κάνουν συχνά πολύωρη ηλιοθεραπεία ή τεχνητό μαύρισμα
• που εκτίθενται λόγω εργασίας σε ακτίνες Χ ή άλλα βιομηχανικά χημικά
• με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα (πχ. λόγω ασθενειών ή μετά από χημειοθεραπεία/μεταμόσχευση ή άλλη φαρμακευτική θεραπεία κλπ.) καθώς δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της υπεριώδους ακτινοβολίας

Επίσης, οι ακτινικές υπερκερατώσεις παρατηρούνται ελαφρώς συχνότερα στους άνδρες, καθώς τείνουν να χρησιμοποιούν λιγότερη αντιηλιακή κρέμα από ότι οι γυναίκες και είναι ίσως πιθανότερο να εργάζονται σε εξωτερικούς χώρους.