Πώς αντιμετωπίζω τη δυσκοιλιότητα;
Ιδιαίτερη σημασία στην αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας έχει ο τρόπος ζωής, η καθημερινή δραστηριότητα και οι διατροφικές συνήθειες.
Διατροφή
- Το διατροφικό πλάνο να έχει ποικιλία και θρεπτικότητα
- Να καταναλώνετε τη συνιστώμενη ποσότητα φυτικών ινών
- Οι οδηγίες από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Γαστρεντερολογίας (2010) συνιστούν την πρόσληψη 25γρ.φυτικών ινών ημερησίως
- Προτιμήστε τις αδιάλυτες φυτικές ίνες (όπως δημητριακά και ψωμί ολικής άλεσης)
- Προσοχή όμως! Η υπερβολική κατανάλωση φυτικών ινών μπορεί να φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα.
- Αυξήστε παράλληλα την πρόσληψη νερού σε ημερήσια βάση. Αυξήστε την κατανάλωση προβιοτικών τροφίμων
- Προσοχή όμως! αν κάποιο χρόνιο πρόβλημα υγείας ή κάποια φαρμακευτική αγωγή που ακολουθείτε σας περιορίζει ως προς τα είδη και τις ποσότητες των τροφών που επιτρέπεται να καταναλώσετε, καλό είναι να συμβουλευτείτε το γιατρό ή το φαρμακοποιό σας.
Άσκηση
- Αυξήστε τη φυσική σας δραστηριότητα. Η άσκηση βοηθάει στη διέγερση των μυών του εντέρου και προάγει τη συνήθεια τακτικών κενώσεων του εντέρου. Για παράδειγμα, το περπάτημα μπορεί να αποβεί εξαιρετικά χρήσιμο.
Άλλες συμβουλές
Προσπαθήστε να διατηρείτε σταθερή την ώρα της κένωσης. Έτσι το έντερο διατηρεί ένα «πρόγραμμα» και δεν χρειάζεται να προσαρμόζεται σε συνεχόμενες αλλαγές.
- Ο φαρμακοποιός σας μπορεί να σας συμβουλέψει για το αν κάποιο φάρμακο που παίρνετε μπορεί να προκαλέσει δυσκοιλιότητα. Αν τα συμπτώματα δυσκοιλιότητας ξεκίνησαν ή χειροτέρευσαν αφού ξεκινήσατε τη θεραπεία με κάποιο τέτοιο φάρμακο, μπορείτε να ρωτήσετε το γιατρό ή το φαρμακοποιό σας αν υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές χωρίς αυτή την παρενέργεια.
Φαρμακευτική αντιμετώπιση
Στην περίπτωση που δεν υπάρχει ανταπόκριση στις παραπάνω αλλαγές των συνηθειών, τότε ο φαρμακοποιός σας μπορεί να σας προτείνει επιλογές από μια πληθώρα προϊόντων.
Υπάρχουν πολλές κατηγορίες υπακτικών σκευασμάτων, φαρμάκων και συμπληρωμάτων διατροφής, σε διάφορες μορφές ( χάπια, κάψουλες, υγρά, σκόνη σε φακελάκια, υπόθετα, κλύσματα) με διαφορετικούς τρόπους λειτουργίας.
Συστήνονται ανάλογα με την ανάγκη του κάθε ασθενούς και είναι προτιμότερο να χρησιμοποιούνται για μικρό χρονικό διάστημα.
Άτομα που έχουν αποκτήσει εθισμό στα καθαρκτικά πρέπει να κάνουν σταδιακή μείωση της χρήσης τους διότι μπορεί να αναστείλουν τη φυσική συσπαστική ικανότητα του εντέρου.