Αιμορροΐδες

Τι είναι οι «αιμορροΐδες»;

 

Όλοι οι άνθρωποι διαθέτουμε στην ευρύτερη περιοχή του πρωκτού ένα πλούσιο δίκτυο φλεβών. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, οι φλέβες αυτές εξασφαλίζουν την εγκράτεια του πρωκτού (δηλαδή το σωστό κλείσιμο) και προστατεύουν το βλεννογόνο του εντέρου από τραυματισμούς που οφείλονται σε σκληρές κενώσεις ή διάρροια.

Η αιμορροϊδοπάθεια, ή πιο απλά αναφερόμενη ως «αιμορροΐδες», είναι μια κατάσταση όπου οι φλέβες στο ορθό (δηλαδή στο σημείο που καταλήγει το παχύ έντερο πριν την έξοδο του πρωκτού), διογκώνονται.

 

Πόσο συχνά και σε ποιους εμφανίζονται οι αιμορροΐδες;

 

Οι αιμορροΐδες εμφανίζονται πολύ συχνά στο γενικό πληθυσμό, με τουλάχιστον 1 στους 2 να έχει έστω και ένα συμβάν αιμορροϊδοπάθειας που ενδέχεται να επηρεάσει την ποιότητα της ζωής του.

Οι αιμορροΐδες είναι πιο σπάνιες στα παιδιά και πιο συχνές στις μεγαλύτερες ηλικίες άνω των 50 ετών. Άνδρες και γυναίκες θεωρούνται εξίσου επιρρεπείς να εκδηλώσουν αιμορροϊδοπάθεια, με την πιθανότητα στους άνδρες να αυξάνεται μετά τα 40 έτη ενώ στις γυναίκες να εμφανίζεται και νωρίτερα ηλικιακά, σε περίπτωση εγκυμοσύνης.

 

Από τι προκαλούνται οι αιμορροΐδες;

 

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι αιμορροΐδες μοιάζουν με κιρσούς, αλλά σε διαφορετική περιοχή του σώματος. Οι αιμορροΐδες οφείλονται στην αυξημένη πίεση στα αιμοφόρα αγγεία γύρω από τον πρωκτό, εξαιτίας της οποίας τα αγγεία διογκώνονται και δημιουργείται φλεγμονή.

Η πιο κοινή αιτία είναι η δυσκοιλιότητα. Η «κακή» διατροφή της σύγχρονης ζωής, η οποία χαρακτηρίζεται από την υπερκατανάλωση κρέατος, ζάχαρης και τυποποιημένων/έτοιμων γευμάτων, σε συνδυασμό με την καθιστική ζωή και το άγχος, οδηγούν στη δυσκοιλιότητα.

Άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες που σχετίζονται με τη διόγκωση των αιμορροΐδων είναι :

• η αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση λόγω πχ. παχυσαρκίας, χρόνου βήχα, άρσης μεγάλων βαρών
• η εγκυμοσύνη (το βάρος του σώματος της εγκύου και το βάρος του εμβρύου ασκούν πίεση στις φλέβες του πρωκτού, κάνοντάς τις να πρηστούν).
• η μεγάλη ηλικία (το έντερο λειτουργεί με πιο αργό ρυθμό, συχνά εμφανίζεται δυσκοιλιότητα ενώ οι ιστοί που συγκρατούν τις φλέβες της περιπρωκτικής περιοχής γίνονται πιο αδύναμοι).
• η κληρονομικότητα
• η παραμονή μεγάλου χρονικού διαστήματος στη λεκάνη της τουαλέτας
• η αυξημένη πίεση κατά την κένωση
• η χρόνια δυσκοιλιότητα ή διάρροια
• ανατομικά ή λειτουργικά προβλήματα της περιοχής
• οι τραυματισμοί του ορθού και της περιπρωκτικής περιοχής.

 

Πώς εμφανίζονται οι αιμορροΐδες;

 

Οι αιμορροΐδες είναι μικρά διογκώματα στο μέγεθος του μπιζελιού, με χρώμα ροζ ή μωβ. Καθώς διογκώνονται, φτάνουν σε μέγεθος αυτό της ρώγας από σταφύλι.

Διακρίνονται σε εσωτερικές (1^ου ή 2^ου βαθμού) και εξωτερικές (3^ου ή 4^ου βαθμού) αιμορροΐδες. Οι εσωτερικές αιμορροΐδες εντοπίζονται στα άνω 2/3 του ορθού και οι εξωτερικές αιμορροΐδες στο κατώτερο 1/3 του ορθού (κοντά στον πρωκτό).

Οι εσωτερικές αιμορροΐδες γίνονται ορατές μόνο κατά τη φυσική εξέταση από τον γιατρό. Ο ασθενής δεν τις νιώθει ενώ σπάνια προκαλούν δυσφορία. Ωστόσο το σφίξιμο κατά την κένωση μπορεί να οδηγήσει σε αιμορραγία (αιμορροΐδες 1^ου βαθμού) ή και σε πρόπτωση μέσα στον πρωκτό (αιμορροΐδες 2^ου βαθμού). Στην περίπτωση αυτού, οι αιμορροϊδες «πέφτουν» μέσα στον πρωκτό αλλά επιστρέφουν όμως μόνες τους στην αρχική τους θέση ή όπως αναφέρεται επιστημονικά «ανατάσσονται» μόνες τους.

Όταν η ανάταξη δεν γίνεται αυτόματα αλλά απαιτεί τη χρήση χεριού, τότε πρόκειται για εξωτερικές αιμορροΐδες 3^ου βαθμού. Πιο συγκεκριμένα, το σφίξιμο κατά την κένωση οδηγεί σε πρόπτωση. Τα νεύρα που βρίσκονται στο κατώτερο τμήμα του ορθού μεταδίδουν σήματα πόνου ενώ εμφανίζονται συμπτώματα όπως κνησμός, ερεθισμός, οίδημα κλπ. Ο ασθενής μπορεί με τη βοήθεια του δακτύλου του να ανατάξει τις αιμορροΐδες (να τις «σπρώξει» δηλαδή) στο εσωτερικό του πρωκτού.

Όταν η ανάταξη δεν μπορεί να γίνει πια από τον ασθενή, τότε πρόκειται για εξωτερικές αιμορροΐδες 4^ου βαθμού, με έντονα συμπτώματα και φλεγμονή, των οποίων η αντιμετώπιση χρήζει ιατρικής βοήθειας.

Σημείωση! Ένα άτομο μπορεί να εμφανίζει εξωτερικές και εσωτερικές αιμορροΐδες την ίδια στιγμή.

 

Ποια είναι τα συμπτώματα;

 

Τα συμπτώματα ενδέχεται να διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Τα πιο χαρακτηριστικά είναι:

• Αιμορραγία (αίμα με έντονο κόκκινο χρώμα παρατηρείται είτε στο χαρτί κατά το σκούπισμα είτε με τη μορφή σταγόνων στη λεκάνη ή στην επιφάνεια των κοπράνων)
• Κνησμός και ερεθισμός στο σημείο του πρωκτού
• Αίσθημα ατελούς κένωσης
• Πόνος ή οίδημα ή δυσφορία μετά την κένωση
• Έκκριση βλέννας στα κόπρανα (μπορεί να παρατηρηθεί και ως λέκιασμα στο εσώρουχο)

Σε ορισμένα άτομα, τα συμπτώματα φαίνεται να επιδεινώνονται κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού (λόγω ζέστης και αυξημένης θερμοκρασίας του σώματος).

Σημαντικό! Τα συμπτώματα μπορεί να είναι ίδια και σε άλλες σοβαρότερες παθήσεις. Για το λόγο αυτό δεν πρέπει να αμελούμε την επίσκεψη στον ειδικό γαστρεντερολόγο για κλινική εξέταση ή για ορθοσκόπηση/ κολονοσκόπηση, κυρίως μετά την ηλικία των 45 ετών.

 

Πώς γίνεται η διάγνωση

 

Η διάγνωση βασίζεται στην εξέταση από το γιατρό και στη λήψη ιστορικού. Αν οι αιμορροΐδες είναι εξωτερικές, άρα ορατές, τότε η εξέταση μπορεί να είναι μόνο οπτική. Αντίθετα, αν οι αιμορροΐδες είναι εσωτερικές, τότε ο γιατρός θα προχωρήσει σε εξέταση του πρωκτού και του ορθού με ειδικά ιατρικά εργαλεία όπως το πρωκτοσκόπιο.

Σε περίπτωση που υπάρχουν οι παρακάτω παράγοντες, ο γιατρός μπορεί να συστήσει να γίνει κολονοσκόπηση:

• Αν τα συμπτώματα μπορεί να είναι κοινά με άλλες νόσους του γαστρεντερικού συστήματος
• Αν συντρέχουν λόγοι κακοήθειας
• Αν ο ασθενής είναι στη μέση ηλικία και δεν έχει κάνει την πρώτη/αρχική κολονοσκόπηση αναφοράς.

 

Τι επιπλοκές έχει η αιμορροϊδοπάθεια;

 

Οι επιπλοκές είναι σπάνιες αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Αναιμία (λόγω της απώλειας αίματος).
• Συμφόρηση σε εσωτερικές αιμορροΐδες (λόγω απώλειας αιμάτωσης) που οδηγεί σε έντονο πόνο.
• Θρόμβωση σε εξωτερικές αιμορροΐδες, που οδηγεί σε έντονο πόνο, οίδημα, φλεγμονή και σκλήρυνση της φλέβας στο σημείο. Δεν είναι επικίνδυνη για την υγεία του ασθενούς, ωστόσο απαιτεί ειδική αντιμετώπιση από το γιατρό.
• Έντονη ευαισθησία και λέπτυνση της επιδερμίδας στην περιπρωκτική περιοχή (αν εκρέει βλέννα).

 

Τι μπορώ να αλλάξω στην καθημερινότητά μου;

 

• Η πιο σημαντική ίσως αλλαγή αφορά τις διατροφικές συνήθειες.
  • To Αμερικανικό Κολέγιο Χειρουργών Παχέος Εντέρου και Ορθού συστήνει την κατανάλωση 6-8 ποτηριών νερού και τουλάχιστον 30 γραμμαρίων φυτικών ινών σε καθημερινή βάση. Στόχος είναι να προλάβουμε ή να περιορίσουμε τυχόν υπάρχουσα δυσκοιλιότητα και να αυξήσουμε την κινητικότητα του εντέρου.
  • Το νερό βοηθά να διατηρείται η μαλακή σύσταση των κοπράνων ώστε να περνούν εύκολα.
  • Οι φυτικές ίνες που βρίσκονται στα φρούτα, τα λαχανικά, τα όσπρια, τους σπόρους και τα τρόφιμα ολικής άλεσης, αυξάνουν τον όγκο και τη μαλακότητα των κοπράνων, άρα δεν χρειάζεται να πιέζουμε κατά την κένωση.
    • Προσθέτουμε σταδιακά τις φυτικές ίνες στη διατροφή μας ώστε να αποφύγουμε έντονο πρήξιμο στην κοιλιά και αέρια.
    • Επίσης, είναι σημαντικό να πίνουμε πολύ νερό όταν καταναλώνουμε τις φυτικές ίνες, διαφορετικά μπορεί να προκληθεί ή να χειροτερεύσει η δυσκοιλιότητα.
  • Περιορίζουμε την υπερκατανάλωση τροφών που προκαλούν ή επιδεινώνουν τη δυσκοιλιότητα. Τέτοιες τροφές είναι το γάλα, το κόκκινο κρέας, το τυρί, οι μπανάνες, τα τηγανητά φαγητά, τα επεξεργασμένα φαγητά, η ζάχαρη, τα αβγά, η σοκολάτα και το ρύζι.
  • Περιορίζουμε την κατανάλωση καφεϊνούχων ροφημάτων και αλκοόλ για να αποφύγουμε τη δυσκοιλιότητα.
  • Αυξάνουμε τη σωματική άσκηση.
    • Η σωματική άσκηση τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα βοηθά στην καλή λειτουργία του εντέρου και μειώνει την αυξημένη πίεση στις φλέβες της περιπρωκτικής περιοχής που οφείλεται σε παρατεταμένες περιόδους ακινησίας ή καθιστικής στάσης.
    • Η άσκηση μπορεί επίσης να βοηθήσει με την απώλεια βάρους (ξέρουμε ότι το αυξημένο σωματικό βάρος είναι παράγοντας εμφάνισης των αιμορροΐδων).
    • Ίσως χρειαστεί να αποφύγουμε στυλ άσκησης που ασκούν πίεση στην περιοχή όπως η ποδηλασία.
  • Δεν πρέπει να αγνοούμε την ανάγκη για κένωση. Αν περιμένουμε πολύ μέχρι την κένωση, τα κόπρανα χάνουν την ενυδάτωσή τους, γίνονται πιο σκληρά και πιο δύσκολο να περάσουν.
  • Δεν πρέπει να σφιγγόμαστε και να πιέζουμε κατά την κένωση καθότι αυξάνεται η πίεση στις φλέβες της περιοχής.
  • Αποφεύγουμε την παρατεταμένη παραμονή στην λεκάνη της τουαλέτας γιατί και εδώ αυξάνεται η πίεση στις φλέβες της περιοχής.
  • Κρατάμε την περιοχή στεγνή και καθαρή.
  • Μετά την κένωση, καθαρίζουμε την περιοχή πρώτα με ένα υγρομάντηλο/μωρομάντηλο. Στη συνέχεια στεγνώνουμε ταμποναριστά με χαρτί. Σκοπός είναι να μην προκαλέσουμε τριβή και ερεθισμό στο σημείο.
  • Το μπάνιο με χλιαρό νερό μπορεί να βοηθήσει στον περιορισμό του κνησμού και του πόνου.
    • Ορισμένοι ασθενείς αισθάνονται καλύτερα όταν μουλιάζουν τους γλουτούς σε χλιαρό νερό δύο με τρεις φορές την ημέρα για 10 με 15 λεπτά. Δεν προσθέτουμε σαπούνι, αφρόλουτρο, ή αντισηπτικό στο χλιαρό νερό διότι μπορεί να παρατείνουμε τον ερεθισμό.
  • Για τον περιορισμό της δυσφορίας, χρησιμοποιούμε πάγο (όχι απευθείας σε επαφή με το δέρμα, αλλά τυλιγμένο μέσα σε πετσέτα) για λίγα λεπτά.
  • Περιορίζουμε το άγχος και το στρες. Μεταξύ των πολλών επιπτώσεων που έχει το στρες στον οργανισμό, σχετίζεται και με τη δυσκοιλιότητα και κατ’ επέκταση την αιμορροϊδοπάθεια.

 

Αντιμετώπιση των αιμορροΐδων

 

Γενικά οι αιμορροΐδες διαρκούν λιγότερο από 4 εβδομάδες και στη συνέχεια αποδιογκώνονται. Ωστόσο, κατά περίπτωση, μπορούν να επανέλθουν.

Η αντιμετώπιση των αιμορροΐδων εξαρτάται από τον τύπο των αιμορροΐδων και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων. Αν υπάρχει ήπια αιμορραγία σε μικρή συχνότητα, τότε μπορεί οι αλλαγές στην καθημερινότητα να επαρκούν για την αντιμετώπιση των αιμορροΐδων.

Αν οι αιμορροΐδες παρουσιάζουν ήπια συμπτώματα, τότε ο γιατρός μπορεί να συστήσει σκευάσματα από το φαρμακείο όπως αλοιφές, κρέμες, υπόθετα και αναλγητικά κλπ.

Αναλγητικά φάρμακα

• Η παρακεταμόλη μπορεί να χορηγηθεί για τον περιορισμό του πόνου.
• Αποφεύγουμε τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα αν έχουμε έντονη αιμορραγία (καθώς μπορούν να επιδεινώσουν την αιμορραγία).
• Αποφεύγουμε φάρμακα που περιέχουν κωδεΐνη, καθώς μπορεί να επιδεινώσει την υπάρχουσα δυσκοιλιότητα.

Τοπικά αναισθητικά φάρμακα

• Σκευάσματα με τοπικό αναισθητικό χορηγούνται για την αντιμετώπιση αιμορροΐδων με έντονο πόνο, κάψιμο και κνησμό. Αυτά τα σκευάσματα πρέπει να χρησιμοποιούνται για μικρό χρονικό διάστημα (τυπικά 3-4 ημέρες) καθώς κάνουν το δέρμα της περιπρωκτικής περιοχής πιο λεπτό και ευαίσθητο.

Κορτιζονούχα φάρμακα

• Όταν υπάρχει έντονη φλεγμονή, ο γιατρός μπορεί να συστήσει κάποια τοπική κρέμα ή αλοιφή με κορτιζόνη. Τα σκευάσματα αυτά δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για περισσότερες από 7 ημέρες κάθε φορά, καθώς κάνουν το δέρμα της περιπρωκτικής περιοχής πιο λεπτό και ενδέχεται να χειροτερεύσουν τη φλεγμονή.

Τοπικά μη φαρμακευτικά σκευάσματα (κρέμες, αλοιφές εξωτερικής ή και εσωτερικής χρήσης, υπόθετα)

• Στο φαρμακείο υπάρχει αρκετή ποικιλία σε μη φαρμακευτικά σκευάσματα για την αντιμετώπιση της αιμορροϊδοπάθειας.
• Περιέχουν συστατικά με καταπραϋντική και μαλακτική δράση, που ανακουφίζουν τον κνησμό και τη φλόγωση, περιορίζουν το οίδημα και τον πόνο και επουλώνουν και προστατεύουν την ερεθισμένη περιοχή.
  • Ανάμεσα στα πιο χαρακτηριστικά συστατικά είναι: αμαμηλίδα, οξείδιο του ψευδαργύρου, αλλαντοΐνη, βιταμίνη Α, έλαιο χαμομηλιού, καλέντουλα, αλόη, πανθενόλη, υαλουρονικό νάτριο, λάδι ελιάς, κερί μέλισσας, εκχύλισμα ρούσκου, εκχύλισμα ιπποκάστανου, σπαθόλαδο κλπ.

Καθαριστικά της περιπρωκτικής περιοχής

• Αφροί και υγρά μαντηλάκια καθαρισμού της ευαίσθητης περιοχής με καταπραϋντικές και αντισηπτικές ιδιότητες.
• Συνήθη συστατικά : λυγαριά, αμαμηλίδα, καλέντουλα, χαμομήλι, αλόη, πανθενόλη, ήπιοι αντιμικροβιακοί παράγοντες.
• Καθαρίζουν και βελτιώνουν την υγιεινή της περιπρωκτικής περιοχής, προστατεύουν από την τοπική ξηρότητα, ανακουφίζουν τον κνησμό και τη φλόγωση, προστατεύουν από ερεθισμούς και μολύνσεις, διατηρούν το φυσικό pH της περιοχής,

Συσκευές κρυοθεραπείας

• Στο φαρμακείο υπάρχουν συσκευές κρυοθεραπείας για την αντιμετώπιση των αιμορροΐδων. Τοποθετούνται στην κατάψυξη και στη συνέχεια εφαρμόζονται στην περιοχή των αιμορροΐδων (ως υπόθετα) με σκοπό να προκαλέσουν συρρίκνωση των αγγείων των αιμορροΐδων. Με τον τρόπο αυτό ανακουφίζουν από τον πόνο και τον κνησμό και μειώνουν το οίδημα και την αιμορραγία.

Υπακτικά σκευάσματα

• Εφόσον υπάρχει έντονη δυσκοιλιότητα για μερικές ημέρες, ο ασθενής μπορεί να πάρει κάποιο υπακτικό/καθαρτικό σκεύασμα. Συμβουλευόμαστε το γιατρό και τον φαρμακοποιό για το ποιο σκεύασμα ενδείκνυται σε κάθε περίπτωση, διότι η μακροχρόνια χρήση υπακτικών ενδέχεται να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα.
• Υπακτικά που αυξάνουν τον όγκο των κοπράνων (πχ. πίτυρο σιτηρών, ψύλλιο, μεθυλοκυτταρίνη). Θεωρούνται πιο «αθώα» καθότι απορροφούν νερό, σχηματίζοντας μαλακά κόπρανα με αυξημένο όγκο και έτσι προκαλούν αυξημένη κινητικότητα των μυών του εντέρου. Η αποτελεσματικότητά τους απαιτεί την κατανάλωση νερού.
• Υπακτικά που μαλακώνουν τα κόπρανα (πχ. παραφίνη ή παραφινέλαιο). Επαλείφουν τα κόπρανα αυξάνοντας την γλοιότητά τους και έτσι διευκολύνουν τη δίοδο τους στο έντερο και την αφόδευση.

Συμπληρώματα διατροφής

Εκτός από τα συμπληρώματα διατροφής που στοχεύουν στην πρόληψη ή αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας, υπάρχουν ορισμένα συμπληρώματα που ενδείκνυται για τη διαχείριση των αιμορροΐδων.

Για παράδειγμα, συμπληρώματα με εκχυλίσματα ρούσκου / ιπποκάστανου / αμαμηλίδας, βιταμίνη C, διοσμίνη συμβάλλουν στην ενδυνάμωση των τοιχωμάτων των αιμοφόρων αγγείων, βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος, τονώνουν το φλεβικό σύστημα και αντιμετωπίζουν τη φλεγμονή.

Προσοχή!

• Δεν χρησιμοποιούμε συνδυασμό φαρμακευτικών σκευασμάτων για την αντιμετώπιση των αιμορροΐδων.
• Ζητούμε τη βοήθεια του φαρμακοποιού μας για την επιλογή του σκευάσματος και διαβάζουμε προσεκτικά τις οδηγίες χρήσης των τοπικών προϊόντων.
• Η φαρμακοθεραπεία πρέπει να συνδυάζεται με αλλαγές στη διατροφή και στις συνήθειες που περιγράψαμε παραπάνω.

Σημείωση: Οι έγκυες γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς στο να εμφανίσουν αιμορροΐδες από ότι οι μη έγκυες γυναίκες στην αντίστοιχη ηλικία. Αυτό οφείλεται σε συνδυασμό παραγόντων, συμπεριλαμβανομένης της αυξανόμενης πίεσης στις αιμορροϊδικές φλέβες. Τα συμπτώματα συνήθως περιορίζονται μετά την κύηση. Η έγκυος γυναίκα θα πρέπει να συμβουλεύεται το γιατρό της αν τα συμπτώματα είναι έντονα και υπάρχει πόνος.

 

Άλλοι τρόποι αντιμετώπισης των αιμορροΐδων

 

Η αιμορροϊδοπάθεια έχει αντίκτυπο στην ποιότητα της ζωής του ατόμου (πχ. στην καθημερινότητα, στην προσωπική ζωή). Ανάλογα την περίπτωση, και κυρίως για τις αιμορροΐδες 3^ου και 4^ου βαθμού που επανέρχονται, ο γιατρός μπορεί να συστήσει επεμβατικές θεραπείες. Μερικές είναι :

• Περίδεση με ελαστικό δακτύλιο (δακτύλιος τοποθετείται γύρω από τις αιμορροΐδες με σκοπό την παύση της αιμάτωσης και την πτώση τους)
• Σκληροθεραπεία (ενέσιμη προσέγγιση με σκοπό την σμίκρυνσή τους)
• Φωτοπηξία (με υπέρυθρες ακτίνες, λέιζερ, θερμότητα. Το αίμα στο σημείο πήζει, οι αιμορροϊδες σκληραίνουν και μικραίνουν σε μέγεθος)
• Καυτηριασμός (προσέγγιση με ήπιο ρεύμα για την σμίκρυνση των αιμορροΐδων)
• Απολίνωση με βοήθεια υπερήχων (διακόπτεται η κυκλοφορία του αίματος, οι αιμορροΐδες παύουν να τροφοδοτούνται, ατροφούν και συρρικνώνονται)
• Συρραφή
• Ενδοσκοπική αιμορροϊδεκτομή ή κλασική χειρουργική αφαίρεση των αιμορροΐδων.

Ο γιατρός είναι ο επαγγελματίας υγείας που θα εξηγήσει το όφελος και το ρίσκο της κάθε επιλογής, και θα καταλήξει στην καλύτερη προσέγγιση για κάθε περίπτωση.

Σύμφωνα με την Ελληνική Επιστημονική Εταιρία Ορθοπρωκτικής Χειρουργικής, όλες οι θεραπείες θεωρούνται σχετικά απλές και ανώδυνες. Οι σύγχρονες χειρουργικές τεχνικές δίνουν οριστική λύση σε μικρό χρόνο ενώ μεγάλη σημασία για ένα μόνιμο αποτέλεσμα έχει η καλή λειτουργία του εντέρου (δηλαδή συνεχίζουμε με μια διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες, επαρκή ενυδάτωση και άσκηση).

 

Πότε πρέπει να ζητήσω τη συμβουλή του γιατρού;

 

Πολύ συχνά κάθε ενόχληση στην περιοχή του πρωκτού αποδίδεται στις αιμορροΐδες. Ωστόσο, χωρίς εξέταση μπορεί να μένουν αδιάγνωστες άλλες καταστάσεις, από πιο ήπιες μέχρι πολύ σοβαρές. Ενδεικτικά: περιεδρικό απόστημα, τοπική δερματίτιδα, μολύνσεις, φλεγμονώδεις παθήσεις του εντέρου, ραγάδες του πρωκτού, ακόμη και κακοήθειες.

Είναι σημαντικό ο ασθενής να απευθυνθεί στο γιατρό αν :

• Είναι άνω των 40 ετών με αιμορραγία που εμμένει για παραπάνω από 3 εβδομάδες και συνοδεύεται από αλλαγές στις εντερικές συνήθειες ή και απώλεια βάρους.
• Είναι άνω των 60 ετών με αιμορραγία ή αλλαγές στις εντερικές συνήθειες ή και τα δύο, που εμμένουν για περισσότερες από 3 εβδομάδες.
• Έχει δοκιμάσει τρόπους αντιμετώπισης από το φαρμακείο και αλλαγές στην καθημερινότητα αλλά το πρόβλημα εμμένει παραπάνω από 7 ημέρες.
• Παρατηρήσει αίμα αναμεμειγμένο με τα κόπρανα (κενώσεις με χρώμα έντονο μαύρο σαν πίσσα).
• Παρατηρήσει προβλήματα κατά την ούρηση.
• Νιώθει έντονο πόνο ή και οίδημα που εντείνεται αντί να υποχωρεί.
• Νιώθει ζάλη, τάση για λιποθυμία, αδιαθεσία που συνοδεύεται από πυρετό.