Ψυχολογική υποστήριξη

Υπάρχουν πολλές τεχνικές ψυχολογικής υποστήριξης. Απώτερος στόχος των τεχνικών αυτών:

  • Ο ασθενής να αποδεχθεί τον πόνο αλλά συνάμα να μάθει να τον αντιμετωπίζει.
  • Η ενθάρρυνση των ασθενών να κάνουν ερωτήσεις και να αναπτύξουν μια ανοιχτή μορφή επικοινωνίας  που είναι ουσιαστική στην αντιμετώπιση του πόνου. Ο ασθενής πρέπει να εξωτερικεύσει τα συναισθήματά του χωρίς να προσπαθεί να προσελκύσει προσοχή και συμπόνοια.
  • Αλλαγή τρόπου συμπεριφοράς και σκέψης ώστε να ελαττωθεί το άγχος και η ψυχική ένταση και δυσφορία.
  • Να βοηθήσουν τον ασθενή να καταλάβει ποιες δραστηριότητες και υποχρεώσεις μπορεί να πραγματοποιήσει και να καταφέρει και ποιες όχι. Απώτερος σκοπός είναι οι ασθενείς να εντοπίσουν και να αλλάξουν συνήθειες που επιβαρύνουν τον πόνο τους. Η καταγραφή σε ημερολόγιο του πώς αισθανόμαστε και πότε μπορεί να μας βοηθήσει να δούμε τις διακυμάνσεις του πόνου και να έχουμε μια συνολική εικόνα. Για παράδειγμα: ο πόνος χειροτερεύει κάποια συγκεκριμένη ώρα της ημέρας; Υπάρχει κάποια στάση του σώματός μου που με ξεκουράζει; Αν γνωρίζουμε τι μας επηρεάζει αρνητικά ή θετικά στην καθημερινότητα σε σχέση με τον πόνο τότε μπορούμε να υιοθετήσουμε ανάλογη τακτική.
  • Να διδάξουν τον ασθενή τρόπους να οργανώσει τους στόχους του ώστε σταδιακά να τους κατακτήσει.
  • Να μάθει στον ασθενή να χαλαρώνει για εκτόνωση του στρες. Τεχνικές σωματικής και ψυχικής χαλάρωσης μπορεί να είναι χρήσιμες.
  • Κατανόηση του κινδύνου για κατάθλιψη. Ο χρόνιος πόνος συνδέεται άμεσα με συναισθηματική επιβάρυνση και αλλαγές στη συμπεριφορά. Το 25% των ασθενών παρουσιάζει κλινική κατάθλιψη ενώ η  δυσθυμία  ή  τα καταθλιπτικά  συμπτώματα  αναφέρονται  στο  60-100%  των  ασθενών  με  χρόνιο  πόνο.
  • Πολλές φορές η ψυχολογική υποστήριξη απευθύνεται και στα μέλη της οικογένειας του ασθενούς ώστε να καταλάβουν πώς ο ασθενής επικοινωνεί τον χρόνιο πόνο και πώς να τον στηρίξουν με τη στάση τους.

Γενική σημείωση : Σύμφωνα με τη Διεθνή Ένωση για τη Μελέτη του Πόνου ( IASP ) ο χρόνιος μυοσκελετικός πόνος, με τη χρήση των σωστών μεθόδων, μπορεί να ελεγχθεί σε 6 μήνες.